ANTON HERMANS

 
Afbeelding invoegenAnthonius Petrus Hermans was op 17 december 1822 te Oss geboren en werd in 1850 officieel als leerling goudsmid ingeschreven te Eindhoven.
Hij was werkzaam bij zijn 16 jaar oudere broer die getrouwd was met Maria Anna Smits, dochter van een bierbrouwersgeslacht uit "Huize Oranjeboom” aan de Demer (Volderstraat).
Toon Hermans huwde Johanna Maria Smits en dus zijn schoonzus.
Hermans was naar Eindhoven gekomen omdat het daar bruiste van activiteiten. 
Door het zelfbewuste optreden van Antoon Hermans had hij al spoedig een plaats gekregen in diverse organisaties, zowel op kerkelijk als wereldlijk gebied. Hij had goede relaties  met kopstukken uit het culturele leven zoals Joseph Alberdingk Thijm  en de grote bouwmeester Pierre Cuypers.
Antoon bepaalde mede het geestelijk klimaat in Eindhoven. Zelf werkte hij als edelsmid in zijn atelier en had een zeer goed bedrijf. Behoeftigen vonden in hem een weldoener. 
Ook Vincent van Gogh schrijft hierover in zijn brieven vanaf 1884 en hij kreeg de opdracht om voor de serre/eetkamer van Antoon’s huis nog een zestal decoraties te maken waarvan Antoon zelf er al 12 klaar had. 
 
 
 
Het huis aan de Keizersgracht was gebouwd door zijn vriend Pierre Cuypers  in 1880 en met muurankers voorzien H.S. (Hermans  Smits).
De  voorstellingen op de panelen moesten  de jaargetijden gaan uitbeelden, waarbij Vincent hem heeft geholpen met studies die dan door Hermans gekopieerd zouden worden op het forse formaat van minstens 150 x 60 cm. 
Hermans was al eens op bezoek geweest op het atelier van Vincent in Nuenen.
Aanvankelijk waren het de onderwerpen.
Ondanks alle kritiek die Vincent kreeg vond  Hermans dat je wel respect moest hebben voor zijn werk. De voorstellingen waren oorspronkelijk. Zaaier, ploeger, herder, korenoogst, aardappelpoters en ossekar in de sneeuw.
Vincent maakte eerst voorbereidende schetsjes. Vincent zou Hermans begeleiden bij het kopiëren, wat hij wel correct deed, maar Vincent vond de kleuren slecht. 
Hermans zou de materiaalkosten voor doek, spieramen en verf bij Jantje Baijens vergoeden maar ook bijkomende kosten zoals voor modellen zijn door Hermans met enige tegenzin betaald geworden.  
Later zou Vincent de originelen mogen houden. 
De werken zouden ook door fotograaf Petrus van Bemmel in zijn kleine studio aan de Nieuwstraat vastgelegd worden op zowel grote foto’s die naar Theo in Parijs gezonden werden  als in  kleiner formaat die voor visitekaartjes gebruikt zouden worden. 
Een aantal schilderijen zijn in de loop der tijd verdwenen, echter nog bekend door de foto’s.
Vincent vond Hermans  gierig, alhoewel  hij het een prettige en gezellige vriend zou blijven vinden.
Het enthousiasme van Hermans was, zo zei Vincent van een 20 jarige en vond het treffend  iemand van 60 jaar zo zijn best te zien doen. 
 
KEIZERSGRACHT

Ook nam Vincent zijn jonge vriend Anthon van Rappard mee naar het huis aan de Keizersgracht om hem het werk te laten zien. Vincent tekende vanuit de achtertuin van Hermans de Sint Catharinakerk als een kleine snelle schets. 
Hermans was een verwoed fotograaf in die tijd en heeft verschillende topografische voorstellingen vastgelegd.
Toen hij 57 jaar werd heeft hij zijn  atelier overgedaan aan Driekske van Gardinge, vriend en leerling, die docent was aan de Teekenschool en later daar directeur zou worden en ook Vincent heeft gekend.
 
 
Hermans maakte en verzamelde vele kunstwerken en had vele antieke spullen waarvan Vincent onder de indruk was. Hij zou ook spulletjes mogen lenen voor stillevens. Naast het vak als edelsmid en zijn hobby fotografie, beoefende Hermans de muziek en was eigenlijk een duizendpoot. 
Namens de "Vereniging de Bouwkundige Vakken" was in 1892 voor een grote en belangrijke tentoonstelling Antoon Hermans aangezocht als lid van de "Eere-Commisie" met illustere personen zoals de Commissaris der Koningin, burgemeesters en wethouders van de omliggende gemeenten, provinciale bestuurders, belangrijkste fabrikanten en  kunstenaars zoals  Anton Kerssemakers.
Ze kwamen bijeen in Appollo's Lust aan de Vestdijk waar de Koninklijke Harmonie thuis was en waarvan Kerssemakers ook in het bestuur zat. In "de Vereniging de Bouwkundige Vakken" treffen we Driekske van Gardingen  aan, Jan Joseph Baijens als penningmeester en ook Dimmen Gestel Gestel van de drukkerij welke schilders leerling van van Gogh was geweest.  
Antoon had reeds beelden geschonken voor de St. Catharinakerk zoals een Maria en St. Catharina. Tijdens zijn leven zou Hermans als kunsthandelaar grote verzamelingen verkocht hebben aan het Rijksmuseum en ook nu nog in diverse  musea bevinden. 
Hermans woonde met zijn dienstmeid Antonetta Tilburgs  in het huis "Rust na Arbeid" aan de Keizersgracht en Netje zou de panelen, door Vincent voor-geschilderd, na een verbouwing uiteindelijk verkopen.
In de brieven van van Gogh zou Hermans 11 x vernoemd of bedoeld zijn. 
Vele werken van Hermans zouden geveild worden ten behoeve "van de armen". In een map Eindhoven van het Provinciaal Genootschap te ‘s-Hertogenbosch zijn nog foto's van Eindhoven te vinden die door Hermans gemaakt zijn. 
Op 29 augustus 1897 zou Antoon plotseling overlijden aan een acute vergiftiging, op 75 jarige leeftijd.  
 
Bronvermelding: 
  • Karel Vermeeren, Tussen Gloeikouske en Gloeilamp 1976 isbn 9023303482 en Eindhoven toen Eindhoven nog Eindhoven was 1977 isbn 902330375; 
  • Publikaties in Groot Eindhoven, Vincent van Gogh & Eindhoven  Peter Nagelkerke & Willem van der Sommen; 
  • De Vereniging De Bouwkundige Vakken te Eindhoven Ed Marcelissen 1982; 
  • Vincent van Gogh, De Brieven.
Afbeelding invoegen